استارین وب

نام علمی:

Rubus parvifolius

تیره:

Rosaceae

با نام تمشک ژاپنی نیز شناخته می‌شود. این گیاه بومی استرالیا و آسیای شرقی (چین، ژاپن، کره، ویتنام) می‌باشد، همچنین به صورت پراکنده در برخی از مناطق ایالات متحده به صورت طبیعی یافت شده است و در آمریکا به آن رازبری استرالیایی می‌گویند.

گیاهشناسی

رزبری گونه‌ای از گیاهان خانواد گل رز است. گیاه رزبری به صورت بوته‌ای رشد می‌کند و میوه‌های خوراکی بسیار خوشمزه‌ای تولید می‌کند. بوته رزبری می‌تواند به ارتفاع 2 متر رشد کند و دارای شاخه‌های قوس دار است. شاخه‌ها دارای خار هستند و با افزیش سن، این خارها از بین می‌روند. برگ‌های گیاه رزبری شبیه پر می‌باشند و دارای 3 تا 5 دندانه هستند. گل‌ها به تعداد زیادی در انتهای ساقه‌ها شکل می‌گیرند و دارای گلبرگ‌های قرمز یا صورتی هستند.
رزبری یک گیاه قوی و سازگار است و ساقه‌های رونده‌ای ایجاد می‌کند که می‌تواند در یک مکان چندین بوته رزبری به وجود آورد. میوه رزبری منبع غنی از ویتامین‌ها، آنتی‌اکسیدان‌ها و فیبر است. گیاه باردهی بسیار بالایی دارد و مقدار زیادی میوه تولید می‌کند به اندازه‌ای که شما می‌توانید آن‌ها را مصرف کنید، ذخیره کنید و یا حتی آن‌ها را بفروشید. رزبری به دلیل داشتن طعمی بی نظیر و منحصر به فرد یک محصول با ارزش است و محبوبیت زیادی پیدا کرده است.

وزن هر میوه رزبری 1 تا 5 گرم است، در شرایط خاص وزن هر میوه می‌تواند به بیش از 10 گرم برسد. اندازه هر میوه رزبری معمولا یک تا پنج سانتی‌متر می‌باشد. میوه رزبری در واقع یک بری (berry) نیست، در واقع هر رزبری حاوی تعداد زیادی میوه است که به صورت دسته‌ای کنار هم قرار گرفته‌اند و به شکل یک توت در آمده‌اند. در هر قسمت از میوه یک دانه قرار دارد که اطراف دانه‌ها گوشت میوه می‌باشد و هر رزبری حاوی چندین دانه می‌باشد. میوه رزبری در رنگ‌های قرمز، سیاه، زرد، آبی و بنفش وجود دارد. رنگ میوه توسط آنتوسیانین‌ها تعیین می‌شود. در بهار بعد از گرم شدن هوا، گلدهی گیاه رزبری 6 تا 10 هفته بعد شروع می‌شود. میوه دهی گیاه رزبری از اوایل تا اواخر تابستان یا اوایل پاییز می‌باشد.

بذرهای رزبری برای جوانه زدن به یک دوره سرمادهی نیاز دارد. سرمادهی را می‌توان هم به صورت طبیعی و هم مصنوعی انجام داد. برای انجام سرمادهی به صورت مصنوعی باید بذرهای رزبری را به مدت 3 ماه در فریزر قرار داد و سپس اقدام به کاشت بذرها کرد. برای کاشت بذر رزبری بهتر است از کمپوست استریل نیمه غنی استفاده کنید. همچنین می‌توانید از خاک مخصوص گلدان نیز استفاده نمایید. هر بذر را در یک گلدان کوچک یا در یک حفره از سینی نشا بکارید. بذرها را روی خاک قرار دهید و آن را با لایه نازکی خاک (در حد 3 تا 5 میلی‌متر) بپوشانید. بعد از کاشت خاک را مرطوب کنید و تا زمان جوانه زنی خاک را مرطوب نگه دارید. مواظب باشید خاک خشک نشود، اگر خاک به مدت چند ساعت خشک بماند ممکن است بذرها دوباره وارد فاز خواب شوند. دمای مناسب برای جوانه زنی بذر رزبری 15 تا 16 درجه سانتی‌گراد است. در این دما بذرهای رازبری 4 تا 6 هفته بعد جوانه می‌زنند. در دمای بالاتر یا پایین تر جوانه زنی انجام نمی‌شود و یا ممکن است خیلی طول بکشد.
برای انجام سرمادهی بذر رزبری به صورت طبیعی، بذرها را در گلدان یا سینی نشا بکارید. گلدان یا سینی نشا را با کمپوست استریل یا خاک مخصوص گلدان پر کنید و بذر رزبری را به عمق 3 تا 5 میلی‌متر در آن بکارید. سپس گلدان را در طول زمستان در خارج از منزل قرار دهید. در طول این مدت خاک را مرطوب نگه دارید و مواظب باشید خاک خشک نشود. در بهار، گلدان را در یک مکان با دمای 15 تا 16 درجه سانتی‌گراد قرار دهید. 4 تا 6 هفته بعد، بذرها جوانه می‌زنند.

خواص و مضرات

میوه رزبری غنی از آنتی اکسیدان‌هاست، به همین دلیل فواید زیادی برای سلامتی دارد. ویتامین های C و E ، سلنیوم، بتاکاروتن، لوتئین، لیکوپن و zeaxanthin همه نمونه‌های آنتی اکسیدان‌ها هستند و همه آن‌ها در رزبری وجود دارند. رزبری همچنین حاوی مواد شیمیایی گیاهی به نام فلاونوئیدها است که دارای اثرات آنتی اکسیدانی هستند. آنتی اکسیدان‌ها به بدن کمک می‌کنند تا مواد سمی موسوم به رادیکال‌های آزاد را از بین ببرد. بدن برخی از این مواد را در طی فرایندهای متابولیکی تولید می‌کند، اما برخی دیگر ناشی از عوامل خارجی مانند غذاهای ناسالم و آلودگی‌ها هستند. غذاهای ناسالم شامل غذاهای فرآوری شده و غذاهای پر چربی و قند است.
اگر بیش از حد بسیاری از رادیکال‌های آزاد در بدن باقی بمانند، می‌توانند باعث آسیب به سلول‌ها شوند و در نتیجه منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی می‌شوند.
رزبری همچنین منبع خوبی از فیبر است. یک فنجان تمشک حاوی 8 گرم فیبر می‌باشد. دستورالعمل‌های فعلی توصیه می‌کند که بزرگسالان در سن 19 سال و بالاتر، بسته به سن و جنس خود، باید بین 22.4 گرم و 33.6 گرم فیبر در روز مصرف کنند.
از جمله فواید رزبری شامل: تقویت مغز، سلامت قلب، تنظیم فشار خون و کلسترول، جلوگیری از ابتلا به سرطان، کنترل قند خون، بهبود هضم، بهبود بینایی
رزبری منبع غنی از ویتامین C است. این ویتامین برای ساخت کلاژن مهم می‌باشد. کلاژن برای بدن بسیار مهم است زیرا بدن برای سالم نگه داشتن پوست و مفاصل به کلاژن نیاز دارد.
رزبری همچنین مقادیر زیادی فولات دارد. فولات برای تقسیم سلول بسیار ضروری است. در دوران بارداری، پزشکان آن را برای تشویق رشد سالم فرزند متولد نشده تجویز می‌کنند.
بدن برای لخته کردن خون در زمان مناسب (مثلا زمانی که جایی از بدن زخم شده باشد) به ویتامین K نیاز دارد. رزبری منبع غنی از ویتامین K است.

دستورالعمل‌های فعلی توصیه می‌کند زنان و مردان به ترتیب 75 میلی‌گرم و 90 میلی‌گرم ویتامین C در هر روز مصرف کنند.
بنابراین، یک فنجان رزبری می‌تواند بیش از یک سوم از نیاز روزانه ویتامین C را تأمین کند. زنانی که باردار هستند و یا شیر می‌دهند نیاز به مصرف بیشتری دارند.
ویتامین‌های C و E ، آلفا و بتا کاروتن، لوتئین، zeaxanthin، كولین و سلنیوم فقط برخی از آنتی اکسیدان‌هایی هستند كه رزبری حاوی آن‌ها است. این میوه انواع دیگر آنتی‌اکسیدان‌ها را نیز دارد.
مضرات:
تاکنون عوارض جانبی برای مصرف رزبری گزارش نشده اما ارزیابی کاملی از ایمنی رزبری انجام نگرفته است.
نگرانی این است که رزبری قرمز ممکن است مانند هورمون استروژن عمل کند. این ممکن است به بارداری آسیب برساند. در شرایط حساس به هورمون مانند سرطان پستان، سرطان رحم، سرطان تخمدان، آندومتریوز یا فیبروم‌های رحمی، رازبری قرمز ممکن است مانند استروژن عمل کند. اگر شرایطی دارید که ممکن است در اثر قرار گرفتن در معرض استروژن بدتر شود، از رازبری قرمز استفاده نکنید.
از برگ رازبری قرمز برای درمان بارداری دیر هنگام و سهولت در زایمان استفاده می‌شود، بنابراین در طول دوران بارداری از برگ رازبری استفاده نکنید.
برگ رازبری قرمز ممکن است قند خون را در مبتلایان به دیابت کاهش دهد. در صورت ابتلا به دیابت و استفاده از برگ رازبری قرمز، علائم قند خون پایین (هیپوگلیسمی) را رعایت کنید و قند خون را با دقت کنترل کنید.

نیازهای اکولوژیکی

خاک مناسب

گیاه رزبری خاک‌های لومی-شنی حاوی مواد ارگانیک و دارای زهکشی خوب را ترجیح می‌دهد. اگر خاک شما به اندازه کافی مواد ارگانیک ندارد، چند هفته قبل از کاشت نهال رزبری در زمین خاک را اصلاح کنید و به آن مواد ارگانیک مانند کود اضافه نمایید. این گیاه در خاک‌های شن و ماسه‌ای یا خاک رس هم رشد می‌کند. در خاک‌های خیس و سنگین، ریشه رزبری در عرض چند روز پوسیده می‌شود و از بین می‌رود. کمپوست یا کود حیوانی پوسیده، زهکشی خاک را بهبود می‌بخشند. زمانی که خاک سنگین باشد و زهکشی خوبی ندارد، آب در آن می‌ماند و باعث خیس شدن و گل آلود شدن خاک می‌شود، گیاه رزبری در چنین خاکی رشد نمی‌کند. در چنین شرایطی باید با اضافه کردن کمپوست و کود خاک را اصلاح کنید. اگر خاک سنگین نیست ولی خیس است باید بستر کاشت را بالا ببرید و یا لوله‌های زهکش نصب کنید.
pH مناسب خاک برای گیاه رازبری 5/5 تا 6/8 است. خاک‌های اسیدی تر را باید با اضافه کردن آهک اصلاح کرد و خاک‌هایی که قلیایی تر هستند را می‌توان با اضفه کردن گوگرد اصلاح نمود. از آنجا که گیاه رزبری به مدت 15 سال یا بیشتر زنده می‌ماند، بنابراین تهیه یک بستر کاشت مناسب برای آن ضروری است. برای شل شدن خاک و از بین بردن سنگ و کلوخ‌ها، باید خاک را حداقل به عمق 30 سانتی‌متر شخم بزنید. قبل از کاشت نهال، علف‌های هرز و سنگ و کلوخ‌های موجود در خاک را از بین ببرید.
خاک‌هایی که بیش از حد سبک هستند و آب به سرعت از آن عبور می‌کند نیز برای گیاه رزبری مناسب نیستند، زیرا در این خاک‌ها رطوبت حفظ نمی‌شود و در نتیجه خاک به سرعت خشک می‌شود و ممکن است نیاز به آبیاری مکرر داشته باشد.
در صورتی که نمی‌توانید خاک منطقه خود را اصلاح کنید بهترین کار این است که گیاه رزبری را در گلدان پرورش دهید. زمانی که گیاه در گلدان کاشته می‌شود، می‌توان گلدان را با خاک مرغوب و مناسب پر کرد. برای کاشت رزبری در گلدان، از یک گلدان با قطر و عمق حداقل 50 تا 60 سانتی‌متر استفاده کنید. در چنین گلدانی یک گیاه رزبری می‌توانید بکارید.

دمای مناسب

گیاه رزبری مناطق سردسیر و نیمه سردسیر را ترجیح می‌دهد. این گیاه در مناطقی که دمای هوا در زمستان 1- تا 34- درجه سانتی‌گراد است رشد می‌کند. با این حال، چندین نوع رزبری رازبری وجود دارد که در مناطق گرم تر هم قابل کاشت هستند. انواع رزبری سیاه مانند رقم Black Hawk و Cumberland و ارقام رزبری زرد یا طلایی مانندFall Gold یا Anne را در مناطق گرم تر، می‌توان کاشت. این دو نوع رزبری علاوه بر این مناطق، در مناطق سردتر هم قابل پرورش هستند. در مناطق گرمسیر که دمای هوا در تابستان بالاتر از 40 درجه سانتی‌گراد است، این گیاه را نمی‌توان پرورش داد.

آبیاری

رطوبت یکی از مهمترین موارد در پرورش رزبری است. آبیاری بیش از حد باعث پوسیدگی ریشه می‌شود و آبیاری خیلی کم، باعث می‌شود گیاه نتواند میوه تولید کند. رزبری هفته‌ای یک تا دو اینچ آب نیاز دارد، به خصوص زمانی که گیاه در حال گلدهی و میوه دهی است. با زبان ساده تر، آبیاری باید به گونه‌ای باشد که وقتی خاک را لمس می‌کنید، خاک مرطوب باشد ولی خیس و گل آلود نباشد. آبیاری بیش از حد باعث توسعه و گسترش بیماری‌ها می‌شود. در صورت امکان، آبیاری با سیستم قطره‌ای یا لوله‌های تراوا توصیه می‌شود. این روش‌ها احتمال ابتلا به بیماری‌ها را کاهش داده و همچنین آب از دست رفته با تبخیر را به حداقل می‌رساند.

نور مورد نیاز

گیاه رزبری در مناطقی که آفتاب کامل باشد رشد خوبی دارد. این گیاه به حداقل روزی 6 تا 8 ساعت نور مستقیم خورشید نیاز دارد. نور کافی برای تولید میوه و کیفیت میوه بسیار مهم است و همچنین خطر بروز مشکلات قارچی را به حداقل می‌رساند. بنابراین یک بخش اساسی در پرورش رازبری، انتخاب بک مکان صحیح با نور کافی برای کاشت است. در مناطق گرم، بهتر است گیاه رازبری در مکانی کاشته شود که بخشی از روز در سایه قرار بگیرد.

انتقال نشاء

زمانی که می‌خواهید نهال رزبری را در زمین بکارید، بهتر است این کار را در اوایل بهار بعد از اتمام سرما انجام دهید. گیاهان گلدانی را قبل از انتقال به زمین، مقاوم کنید. به این صورت که ابتدا گلدان‌ها را به مدت یک هفته در یک مکان سایه-آفتاب بگذارید و به تدریج آن‌ها را به شرایط آفتابی عادت دهید. سپس نهال‌ها را در زمین بکارید. اگر شما قصد کاشت رزبری ریشه لخت را دارید، باید قبل از کاشت ریشه را به مدت 2 ساعت در آب قرار دهید. اگر رزبری ریشه لخت دارای رشد فعال است، قبل از کاشت در زمین، بهتر است ابتدا آن‌ها را با شرایط آفتابی عادت دهید و سپس اقدام به کاشت کنید.
برای کاشت گیاهان رزبری ریشه لخت، یک گودال کمی بزرگ تر و عمیق تر از اندازه ریشه در زمین حفر کنید و سپس ریشه را در گودال قرار دهید و گودال را با خاک مناسب پر کنید.
برای گیاهان رزبری گلدانی، یک گودال 5 سانتی‌متر عمیق تر از عمق گلدان در خاک حفر کنید، گیاه را از گلدان خارج کرده و درون گودال قرار دهید. گیاه را صاف نگه دارید و گودال را با خاک پر کنید.
بعد از کاشت گیاه رزبری در زمین، برای از بین بردن حباب‌های هوای موجود در خاک، با استفاده از بیل یا دست خاک اطراف گیاه را فشار دهید. سپس خاک را مرطوب کنید. فاصله بین نهال‌های رزبری را 45 تا 90 سانتی‌متر و فاصله بین ردیف‌های کاشت را 2 متر در نظر بگیرید.

موادغذایی و عناصر موردنیاز

یک هفته قبل از کاشت نهال رزبری در زمین، یک کود متعادل مانند کود NPK 10-10-10 یا 20-20-20 به خاک اضافه کنید. برای هر متر مربع، 120 گرم کود کافی است. کود را روی زمین پخش کنید سپس آن را با خاک مخلوط نمایید. این کود در خاک فعال شده و باعث می‌شود کاشت و رشد گیاه آسان تر شود.
بعد از کاشت گیاه رزبری در زمین، دو بار در بهار (اوایل و اواسط بهار) به آن کود دهید. برای هر متر مربع 100 گرم کود NPK 10-10-10 استفاده کنید تا مواد مغذی مورد نیاز برای رشد گیاه رزبری فراهم شود. این روند را برای سال‌های بعد نیز تکرار کنید. بعد از برداشت میوه‌ها در پاییز، در صورت تمایل می‌توانید به گیاه کود حیوانی پوسیده یا کمپوست دهید.
زمانی که خاک کمبود بور داشته باشد، گیاه رزبری میوه‌های کمی تولید می‌کند. اگر شک دارید که گیاه رزبری شما دچار کمبود بور است، باید از بافت گیاه شما آزمایش گرفته شود. اگر مشخص شود که گیاه رزبری دچار کمبود بور است، محلول‌هایی حاوی بور موجود است که شما می‌توانید روی شاخ و برگ گیاه اسپری کنید. استفاده از بور در صورت عدم نیاز، باعث ضرر رساندن به گیاه رازبری می‌شود بنابراین فقط در صورتی که کمبود بور در آزمایش بافتی مشخص شده است، از بور استفاده کنید.

آفات

رزبری یکی از معدود گیاهانی است که به سختی در معرض آفات و بیماری‌ها قرار می‌گیرد. رزبری سیاه نسبت به رزبری قرمز و بنفش بیشتر مستعد ابتلا به آفات و بیماری‌ها است.
زنبور طاقه خوار: این حشرات در واقع پروانه‌هایی هستند که شبیه زنبور می‌باشند و مانند زنبور دارای بدن زرد و سیاه می‌باشند. زنبور طاقه خوار تخم‌های خود را زیر برگ‌های گیاه رزبری قرار می‌دهند. بعد از تخم گذاری، لاروهای سفید و قهوه‌ای، شروع به آسیب رساندن به پایه گیاه رزبری می‌کنند. در طول عمر دو ساله خود، از پایه، ریشه و تاج گیاه تغذیه می‌کنند و در نتیجه باعث کاهش تولید میوه و رشد گیاه می‌شوند. آلودگی شدید باعث می‌شود ساقه‌ها پژمرده شوند و در نهایت گیاه از بین می‌رود.
شپش ریشه: شپش‌های ریشه بالغ، حشرات ریز به رنگ خاکستری تیره هستند که از برگ‌های رزبری تغذیه می‌کنند. در برگ‌های مبتلا معمولا شکاف ایجاد می‌شود اما معمولا به گیاه آسیبی وارد نمی‌شود. صدمات اصلی از لاروهای شپش ریشه ایجاد می‌شود که در طول زمستان از ریشه تغذیه می‌کنند. گیاه رزبری آلوده به این آفت، دچار کمبود رشد و کاهش تولید میوه می‌شود. آلودگی شدید باعث ضعیف شدن و از بین رفتن گیاه آلوده می‌شود.
کرم نواری برگخوار: گونه‌های زیادی از کرم‌ها باعث پیچ خوردن برگ‌های رزبری می‌شوند. اما توتریکس پرتقال شایع ترین است. بالغین شبیه پروانه‌های کوچک هستند در حالی که لاروها دارای سرهای قهوه‌ای کم رنگ و بدن کرمی تا سبز رنگ هستند. اینآفت از برگ‌ها و شکوفه‌ها تغذیه می‌کنند و باعث آسیب جزیی بافتی می‌شوند. کرم نواری بافت‌های گیاه را به هم گره می‌زنند و تا سرپناهی برای خود فراهم کنند.
کنه‌های عنکبوتی: کنه‌های عنکبوتی ریز هستند و در قسمت زیرین برگ‌ها زندگی می‌کنند. کنه‌های عنکبوتی بافت گیاه را سوراخ می‌کنند و از آب گیاه تغذیه می‌کنند. برگ‌های گیاهان آلوده، زود تر از زمان طبیعی از گیاه می‌افتند.
از اواخر خرداد تا اوایل شهریور مواظب کنه‌های عنکبوتی و سوسک‌های ژاپنی باشید. سوسک‌های ژاپنی علاقه زیادی به رزبری دارند.
خرگوش‌ها دوست دارند در طول زمستان، ساقه‌های رزبری را بخورند. برای جلوگیری از آسیب خرگوش‌ها بهتر است اطراف گیاه فنس بکشید.
کنترل طبیعی آفات: فراهم کردن شرایط مناسب برای گیاه رزبری می‌تواند از بروز آفات جلوگیری کند. آفات به گیاهانی که تحت تنش هستند حمله می‌کنند. بنابراین اگر باران نداشتید، در طول هفته یک تا دو اینچ آب به گیاه رزبری بدهید. شما همچنین می‌توانید کنه‌های عنکبوتی را با فشار قوی آب از بین ببرید. قبل از کاشت خاک را شخم بزنید تا هرگونه لارو موجود در خاک از بین برود. گیاه رزبری را به صورت مرتب بررسی کنید و در صورت وجود شاخ و برگ‌های آسیب دیده، آن‌ها را هرس کنید.
کنترل شیمیایی آفات: استفاده از آفت کش‌های شیمیایی به عنوان آخرین راه حل، راه بسیار خوبی است. این آفت کش‌ها ممکن است حشرات مفید را هم از بین ببرند. به همین دلیل به عنوان آخرین راه حل استفاده از آفت کش‌ها را در نظر بگیرید. زمانی که جمعیت حشرات کم است نیازی به استفاده از آفت کش های شیمیایی نیست. در چنین شرایطی می‌تواند از روغن چریش یا صابون‌های حشره‌کش استفاده کنید. برای گرفتن بهترین و ایمن ترین نتیجه، همیشه آفت کش‌ها را مطابق با دستورالعمل شرکت سازنده استفاده کنید.

بیماری

بیماری‌های قارچی گیاه رزبری:

 پژمردگی ورتیسیلیومی و پوسیدگی ریشه توسط قارچ‌های خاک ایجاد می‌شوند و پوسیدگی ریشه فیتوفتورا توسط یک ارگانیسم قارچی به وجود می‌آید. این بیماری‌ها باعث می‌شوند قبل از مرگ ساقه‌ها، برگ‌ها زرد و پژمرده شوند. با پوسیدگی ریشه آملاریا گیاه به طور ناگهانی از بین می‌رود. قارچ عامل بیماری‌های آنتراکنوز و پژمردگی ساقه در طول زمستان زنده می‌ماند، آن‌ها می‌توانند زخم‌های هرس و سایر مناطق آسیب دیده در گیاه رزبری را آلوده کنند. کپک پودری از ریشه و شاخه‌های آلوده ناشی می‌شوند و روی برگ‌های گیاه رازبری به صورت کپک‌های پرزدار ظاهر می‌شوند. همچنین می‌تواند روی گل و میوه گیاه رازبری تاثیر بگذارد. لکه بنفش نوعی بیماری قارچی است که بر روی ساقه‌های گیاه رازبری زنده می‌ماند و در آن تاثیر می‌گذارد.
بیماری‌های باکتریایی گیاه رزبری:

باکتری‌های جنس آگروباکتریوم در خاک سکونت دارند و زمانی که از طریق آبپاش‌ها و ابزار هرس آلوده در گیاه رزبری پخش می‌شوند، باعث ایجاد تاول در گیاه می‌گردند. این بیماری شایع ترین بیماری باکتریایی گیاه رازبری است. گیاهانی که در هنگام هرس آسیب دیده‌اند و یا به هر دلیلی زخم شده‌اند، بیشتر در معرض این بیماری هستند.
بیماری‌های ویروسی:

شته‌ها و حشرات دیگر و همچنین نماتدها، ویروس‌های گیاه رزبری را گسترش می‌دهند. این ویروس‌ها شامل ویروس ایجاد کننده لکه‌های حلقه‌ای گوجه فرنگی، ویروس موزاییک رزبری، ویروس رگه‌ای توتون و ویروس عامل کوتوله شدن بوته می‌باشند. این ویروس‌ها ساقه‌ها و برگ‌های گیاه رزبری را آلوده می‌کنند و می‌توانند از گیاه آلوده به گیاه سالم نیز منتقل شوند.
درمان بیماری‌های رزبری: از بین بیماری‌های رزبری، فقط بیماری کپک پودری، کپک آبکی و لکه‌های بنفش قابل درمان هستند. قارچ کش‌های حاوی مس برای کنترل این بیماری‌ها موثر هستند. تنها راه درمان سایر بیماری‌های قارچی، باکتریایی و ویروسی گیاه رزبری، شامل هرس کردن و از بین بردن ساقه‌ها و برگ‌های گیاهان آلوده می‌باشد. در صورتی گیاه به شدت آسیب دیده است باید کل گیاه را از بین ببرید و در خاک‌های آلوده گیاه جدیدی نکارید.
جلوگیری از بروز بیماری در گیاه رزبری:

خاکی که گیاه رزبری در آن کاشته می‌شود نباید بیش از حد مرطوب شود و همچنین در خاکی که قبلا سایر گیاهان خانواده رز کاشته شده است، گیاه رزبری را نکارید. هنگام استفاده از ابزار هرس آن‌ها را ضد عفونی کنید. شته‌ها و سایر حشرات را با استفاده از حشره کش‌های مناسب کنترل کنید.

برداشت

زمانی که گیاه رزبری از بذر کاشته می‌شود، از سال دوم شروع به تولید میوه می‌کند. میوه‌های رزبری از اواسط تابستان تا پاییز برداشت می‌شوند. میوه رزبری وقتی رسیده است که به راحتی بتوان آن را از گیاه جدا کرد، بدون اینکه میوه له شود. میوه‌ها در زمان‌های مختلف می‌رسند، بنابراین شما می‌توانید میوه‌های رزبری را درطول فصل برداشت کنید که معمولا تا اوایل یا اواسط پاییز طول می‌کشد. رزبری قرمز را زمانی رنگ میوه‌ها کاملا قرمز هستند می‌توانید برداشت کنید. اگر شما رزبری سیاه، بنفش یا زرد دارید، میوه‌های سفت را از گیاه جدا کنید. اگر میوه‌ها هنوز قرمز رنگ پریده هستند، نباید آن‌ها را برداشت کنید.
بهترین و سالم ترین میوه‌ها را برداشت کنید، آن‌هایی که سوراخ هستند را برداشت نکنید زیرا احتمالا در این میوه‌ها حشره نفوذ کرده است. میوه رزبری را به سرعت مصرف کنید، زیرا به سرعت خراب می‌شود و نمی‌توان آن را به مدت زیادی ذخیره کرد.